16.7.16

-
Barbileri saç tellerine karışmış bir kız. 
Her telde farklı bir oyun, 
her telde farklı bir ritim, 
her telde farklı bir dokunuş, 
her telde farklı bir gülüş, 
her telde farklı bir bakış... 
Kimisi oyuna dahil olup karışırken o saçlara, kimisi oyunbozanlık yapmak isterken boğulur teller arasında. Belki de bu yüzden şişti kızın ensesi, oyununa karışandan çoktu bozan ve ölü bedenlerle doluydu orası. 
Bir gün Alice oldu kız, bir gün Sidney. 
Bir gün barbileriyle oynadı kız, bir gün ateşleriyle. 
Aslında çok şey istemedi kız. Zor gibiydi anlaşılması dışarıdan bakıldığında fakat usulca yaklaşıp, derin bakıldığında şeffaftı kız. 
Herhangi bir yerde üretilen ve öylece salınan bebekleri toplamış ve benim demişti kız. Her birine farklı isim, farklı tavır vermişti kız ve büyürken korkmuştu onları tekrar sahipsiz bırakmaktan. Çünkü bilirdi önce sahiplenilip sonra bırakılmayı. 
O yüzden aldı saç tellerine. 
Saç tellerine aldı çünkü saçına değen her şefkatli el onun olanlara da değecekti. 
Aslında böyle severdi dışarıdan gamsız görünen o kız. Güzel severdi o kız. Öyle severdi ki bırakmak zorunda bile olsa yok eder ama mutlaka bir yerinde gizlerdi. 

 Ah ne azdır o tellerdeki bebekleri görenler...
Ne azdır o saçları sevenler. 

 Neden saçları değil de memeleri okşanır kızların? 
Neden bakarlar da görmezler o kızları? 
Neden duyarlar da dinlemezler o kızları? 

 Halbuki ne güzel oyunları var barbileri saç tellerine karışmış kızın
Halbuki ne güzel sesi var barbileri saç tellerine karışmış o kızın 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bütün mümkünlerin kıyısında

-
Yani benim gözlerimin bunca yıl gördükleri, Bir gün benimle birlikte Yok olup gidecekler öyle mi? Bizim seninle yapamadıklarımız da, yaptıklarımız da, birlikteyken olduklarımız da bu dünyada bir daha olmayacak. Benim olabileceğim bazı şeyler var. Senin olabileceğin bazı şeyler var. Sırayla bunları göreceğiz. Hiçbiri de bize benzemeyecek. Böylece yaşayıp gideceğiz galiba, "bütün mümkünlerin kıyısında."
Devamı

Bu buluşmaya bir isim vereceğim

-
Dünya -çoğu zaman- galiba biz ne beklersek onu veriyor. Ama bu beklenti konusunda çok acemiyiz. Üzerimize düşeni yapmak, elimizdekinden ne olur diye düşünmek yerine sürekli onun işine karışmaya, neyi nasıl yapacağını söylemeye kalkışıyoruz, kazanamayacağımız kavgalara soyunuyoruz. Hal bu ki burası dünya, burası basit. Sen adım atmaktan vazgeçmeyince sana verecek hep yeni bir şeyi var. Durduğumuzda sıçıyoruz.  Durmayalım. Taşları üst üste koymaktan, ama her bir taşa da ayrı ayrı bakmaktan vazgeçmeyelim. Yıkılırsa tekrar. Yıkılmazsa da hiç bir zaman bitmeyecek ya, belki arada yıkılması daha iyidir. "Kelimeler Albayım, bazı anlamlara gelmiyor." Birbirimizden uzakta, bir sürü şey yaşayacağız, bir sürü şey göreceğiz. Birbirimizin gördüklerinin de şahidi olacağız. Bu bana var olma şekline bayıldığım bir kafanın kahramanı olduğu bir romanı, ömür boyunca okumanın hazzını verecek biliyorum. Üstelik sıkılınca içine kaçabileceğim bir roman, yüzüne dokunabileceğim bir kahraman. Bu buluşm
Devamı

Bu dünyada kötüler hep aynı şeyi söylüyor

-
Seninle ilgili, kendimi de dışarıda bırakıp düşündüğüm zamanlarda en çok aklımın takıldığı şey; etrafında gördüklerin, insanlar, pazarlıklar, zaaflar, hırslar canımı sıkıyor. Mümkün olsa ve elimden gelse, aklının sadece meşgul olmasının ne kadar güzel olduğunu bildiğim şeylerle meşgul olmasını sağlayabilseydim. Gerçi bu afaki ve varlığı kendisini yalanlayan bir dilek bir taraftan ama... Olsun, öyle düşünmek güzel. Anlattığın gibi durumların içinde seni, hissettiklerini düşünmek çok iç sıkıcı. Bence bu dünyada kötüler hep aynı şeyi söylüyor, değişik biçimlerde ve değişik cümlelerle. Üzgünler de, yerini yadırgayanlar da, iyiler de, mutlular da, mutsuzlar da, kaygılılar da... Bunlar bir kişi değil ama, birer hal. Her biri başka birinin içinde, bazen aynı kişinin değişik zamanlarda içinde bir görünüp bir kayboluyor. Ama her biri hep aynı şeyi farklı cümlelerle söylüyor gibi. Bazen insan bir gün bundan sıkılırmış gibi geliyor bana. Kendinden ve dünyadan.  25 yaşında umarım daha önce anlamad
Devamı