NESLOGGER

Geleceğim deyip gelmeyenlere, mutlaka göreceğim deyip görmeden gidenlere, küçücük bir ilacın annemde yaptığı değişikliklere, gelip soğukkanlılıkla morg nerde cenazemizi görmek istiyoruz diyenlere, hastane otoparkından aragazı vererecek çıkanlara, hasta odasına eli boş gelip olanları da yiyip çıkanlara, hastane masraflarını ne yapmayı düşünüyorsun diye soran dayılara, peki hep neden beklenti söylesene diyen kardeşlere, dostken arkadaş/arkadaşken dost oluverenlere, yitip gidenlere ve her gün yitip hiç gitmeyenlere diye devam edecek iken boş koridorlar dedim. Geçirdiğim son 2 ay ile ilgili güzel bir şey söylenmem istense sadece “boş koridorlar” derim. Sonra da düşünmeye devam ederim. Yazmaya veda ederek